شانس داشتن جنین سالم در این دوران کم می‌شود
تاریخ انتشار: ۲۱ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۸۵۶۴۶۳
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، سعیدرضا غفاری متخصص ژنتیک، در برنامه «پایان ناباروری» با اشاره به پیشرفت روش‌های درمان ناباروری در جهان و ایران، گفت: حدود چهار دهه از شکل‌گیری روش‌های کمک‌باروری می‌گذرد و در این مدت شانس بالقوه موفقیت درمان از ۵ درصد به بیش از ۸۰ درصد رسیده است که این آمار نشان دهنده پیشرفت شگفت انگیز علوم و فناوری‌های تولید مثلی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی با اشاره به عوامل متعدد موثر در وقوع بارداری، افزود: یک بارداری موفق نیازمند عناصر متعددی است که برخی مربوط به جنین، برخی مربوط به مادر و برخی مربوط به محیط‌اند. تکنیک‌های ژنتیکی می‌توانند در ارزیابی سلامت جنین کمک‌کننده باشند. در واقع به‌طور طبیعی سیستم حیات به‌گونه‌ای طراحی شده است که سلامت و قدرت لازمۀ بقا و ماندگاری است.
غفاری اظهار داشت: در حوزه تولید مثل نیز، جنین‌هایی می‌توانند مراحل تقسیم سلولی، لانه‌گزینی و رشد را طی کنند که سالم باشند. یعنی ژنتیک سالمی داشته باشند. اینجاست که علم ژنتیک با تکنیک‌هایی مثل تشخیص ژنتیکی پیش از لانه‌گزینی و غربالگری ژنتیکی پیش از لانه‌گزینی برای ارزیابی سلامت و انتخاب بهترین و سالم‌ترین جنین‌ها به کمک علوم باروری می‌آید.
در ادامه، مریم رفعتی متخصص ژنتیک و عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن‌سینا، گفت: گاهی با زوج‌هایی روبه‌رو هستیم که سابقه بیماری یا معلولیت خاصی در خود یا افراد خانواده دارند. برای این دسته از زوج‌ها از تکنیک ژنتیکی تشخیص پیش از لانه گزینی جنین یا PGD استفاده می‌کنیم. در واقع در این گروه ما می‌دانیم که باید به دنبال یک اختلال ژنتیکی خاص، مثلاً تالاسمی بگردیم و جنین‌های مبتلا به این ناهنجاری ژنتیکی را کنار بگذاریم. اما گروه دیگری از زوج‌ها هستند که در خانواده آنها سابقه هیچ مشکل یا بیماری ژنتیکی ندارند و آزمایش‌های ژنتیکی هم نرمال است، اما دچار سقط مکرر یا شکست مکرر درمان ناباروری می‌شوند. برای این گروه از تکنیک غربالگری ژنتیکی پیش از لانه‌گزینی جنین یا PGS استفاده می‌کنیم. در این روش ما به دنبال یافتن اختلال یا بیماری کروموزومی خاصی نیستیم، بلکه وضعیت ژنومیک جنین را به طور کلی بررسی می‌کنیم تا بتوانیم جنین‌های سالم‌تر را انتخاب کنیم.
غفاری نیز افزود: نباید فراموش کنیم که در بارداری طبیعی هم شانس بارداری در هر ماه ۲۰ درصد است که کمتر از شانس بارداری در هر سیکل آی وی اف است. اما چرا فقط ۲۰ درصد، زیرا در مورد ۸۰ درصد باقیمانده، درصد قابل توجهی از جنین‌های تشکیل شده به لحاظ کروموزومی ناسالم هستند و به همین دلیل یا توان تکثیر و رشد ندارند یا موفق به لانه‌گزینی در رحم نمی‌شوند یا سقط می‌شوند.
وی ادامه داد: در آی وی اف یا روش‌های کمک‌باروری نیز همین اتفاق می‌افتد. یعنی در ترکیب کروموزومی جنین که حاصل ۲۳ کروموزوم از مادر و ۲۳ کروموزوم از پدر است، ممکن است اختلالات یا ناهنجاری‌های رخ دهد که از روی ظاهر جنین قابل تشخیص نیست. در چنین مواردی، تکنیک ژنتیکی PGS به ما کمک می‌کند که بتوانیم جنین‌های شکل‌گرفته در محیط آزمایشگاهی را به‌طور کامل از لحاظ ژنومیک بررسی کنیم.
رفعتی نیز افزایش سن را یکی از عوامل افزایش احتمال بروز ناهنجاری‌های ژنتیکی دانست و گفت: هرچه سن خانم بالاتر برود، خطر بروز اختلالات کروموزومی در جنین بیشتر می‌شود. اگر در سنین ۲۰ تا ۳۰ سالگی، خطر بروز اختلالات کروموزومی ۴۰ تا ۵۰ درصد باشد، در ۳۰ تا ۴۰ سالگی به ۶۰ درصد می‌رسد و پس از ۴۰ سالگی به بیش از ۷۰ درصد می‌رسد؛ بنابراین در سنین بالا، شانس داشتن جنین سالم کمتر می‌شود، اما باز هم می‌توان با استفاده از تکنیک PGS می‌توان جنین‌های باکیفیت را پیدا کرد و انتقال داد.
در ادامه، غفاری به نقش عوامل ژنتیکی در بروز سقط مکرر اشاره کرد و خاطرنشان کرد: شایع‌ترین علت سقط جنین اختلالات کروموزومی است. اختلالات کروموزومی ممکن است به صورت متعادل در پدر یا مادر وجود داشته باشد، اما به صورت نامتعادل در جنین بروز باید و منجر به سقط شود. در چنین حالتی، گام نخست بررسی ژنتیکی محصولات بارداری است. اگر به هر دلیل محصول بارداری قابل ارائه به آزمایشگاه نبود، پدر و مادر باید به لحاظ ژنتیکی بررسی شوند تا از بروز سقط مکرر یا معلولیت و بیماری ژنتیکی در نوزاد پیشگیری شود. این کار در نهایت چند ماه زمان می‌برد، اما از عوارض جدی طولانی‌مدت جلوگیری می‌کند.
رفعتی با تأکید بر تمایز PGS به روش فیش که قبلاً انجام می‌شد با PGS به روش جدید، یادآور شد: در گذشته PGS صرفاً برای غربالگری چند بیماری یا ناهنجاری خاص انجام می‌شد و فقط جابه‌جایی یا اختلال چند کروموزوم قابل بررسی بود. این روش دیگر منسوخ شده است و ارزش علمی ندارد و به افزایش شانس موفقیت درمان ناباروری یا سقط مکرر کمکی نمی‌کند. اما انجام PGS به روش جدید بررسی کامل و کلی همۀ کروموزوم‌ها در یک سلول نمونه از جنین است و با استفاده از این روش می‌توان سلامت ژنتیکی جنین را به‌طور کامل ارزیابی کرد.
غفاری نیز در پایان خاطرنشان کرد: خوشبختانه در ایران همه تکنیک‌های پیشرفته ژنتیکی، هم‌سطح با مراکز پیشرفته جهان، در ایران قابل دسترسی است. اما به هرحال این روش‌ها هزینه‌بر است و لازم است از زوج‌های نابارور حمایت مالی شود تا بتوانند از این دستاورد‌ها بهره‌مند شوند. در واقع، این امر هم از بار اندوه و نگرانی خانواده‌ها می‌کاهد و هم از لحاظ سیاست‌های کلان جمعیتی و بهداشتی مهم است و سیاست‌گذاران و مدیران ارشد کشور باید به تسهیل شرایط استفاده از خدمات درمان ناباروری در کشور به طور ویژه توجه کنند.
منبع: مهر
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: اخبار سلامت جنین و بارداری اختلالات کروموزومی درمان ناباروری برخی مربوط زوج ها سقط مکرر PGS به روش جنین ها روش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۸۵۶۴۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف شگفت انگیز سرنخ‌های ژنتیکی افسردگی
فرارو- از توصیف تجربیات اصلی افسردگی تغییرات در انرژی، فعالیت، تفکر و خلق و خو بیش از ده هزار سال می‌گذرد. واژه افسردگی حدود ۳۵۰ سال است که مورد استفاده قرار می‌گیرد. با توجه به چنین پیشینه طولانی‌ای ممکن است شگفت زده شوید اگر بدانید که متخصصان در مورد چیستی افسردگی و هم چنین درباره نحوه تعریف یا علت بروز آن با یکدیگر اجماع نظر ندارند. با این وجود، بسیاری از کارشناسان با این موضوع موافق هستند که افسردگی خانواده بزرگی از بیماری‌ها به علل و سازوکار‌های مختلف است. این امر باعث می‌شود تا انتخاب بهترین درمان برای هر فرد چالش برانگیز باشد.
افسردگی واکنشی در برابر افسردگی درون زادبه گزارش فرارو به نقل از کانورسیشن، یک استراتژی آن است که انواع فرعی افسردگی را جستجو کرده و ببینید که آیا ممکن است با انواع مختلف درمان بهتر عمل کنند یا خیر. یک مثال در این باره مقایسه افسردگی واکنشی با افسردگی درون زاد است. افسردگی واکنشی (هم چنین به عنوان افسردگی اجتماعی یا روانی نیز شناخته می‌شود) ناشی از قرار گرفتن در معرض رویدادهای استرس زای زندگی است. این موارد ممکن است مورد تعرض واقع شدن یا مواجهه با از دست دادن یک عزیز باشد و یک واکنش قابل درک به یک محرک خارجی قلمداد می‌شوند.
در مقابل، افسردگی درون زاد (که به عنوان افسردگی بیولوژیکی یا ژنتیکی نیز قلمداد می‌شود) توسط چیزی در درون ایجاد می‌شود مانند ژن‌ها یا شیمی مغز. بسیاری از افرادی که به صورت بالینی در زمینه سلامت روان کار می‌کنند این نوع از تقسیم بندی را می‌پذیرند. با این وجود، پژوهشگرانی از دانشگاه سیدنی این تقسیم بندی را بیش از اندازه ساده قلمداد کردند. آنان به این موضوع پرداختند که ژن‌ها و رویدادهای استرس زای زندگی ممکن است به صورت جداگانه در ایجاد افسردگی نقش داشته باشند، اما همزمان با افزایش خطر ابتلا به افسردگی یک فرد با یکدیگر در تعامل هستند. شواهد نشان می‌دهند که در قرار گرفتن در معرض عوامل استرس زا یک جزء ژنتیکی وجود دارد. برخی از ژن‌ها روی مواردی مانند شخصیت یا کاراکتر تاثیر می‌گذارند. برخی از ژن‌ها بر نحوه تعامل ما با محیط تاثیر می‌گذارند.
در نتیجه، آن تیم تحقیقاتی در دانشگاهی سیدنی تصمیم گرفتند نقش ژن‌ها و عوامل استرس زا را بررسی کنند تا متوجه شوند آیا طبقه بندی افسردگی به عنوان واکنشی یا درون زاد معتبر است یا خیر. افراد مبتلا به افسردگی به پرسش‌هایی درباره قرار گرفتن در معرض رویدادهای استرس زای زندگی پاسخ دادند. محققان دانشگاه سیدنی DNA نمونه‌های بزاق آن افراد را برای محاسبه مخاطرات ژنتیکی آنان برای اختلالات روانی مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. سوال آنان ساده بود این که آیا خطر ژنتیکی برای افسردگی، اختلال دو قطبی، اسکیزوفرنی، اختلال کم توجهی – بیش فعالی* (ADHD)، اضطراب و روان رنجوری* (Neuroticism) بر قرار گرفتن گزارش شده افراد در معرض رویدادهای استرس زای زندگی تاثیر می‌گذارد یا خیر.
شاید بپرسید آن محققان چرا برای محاسبه خطر ژنتیکی اختلالات روانی در افرادی که پیش‌تر دچار افسردگی بودند به پژوهش پرداختند و کم و بیش بودن این واریانت در افراد مختلف متفاوت است. حتی افرادی که پیش‌تر به افسردگی دچار بوده اند نیز ممکن است خطر ژنتیکی کمی برای آن داشته باشند. این افراد ممکن است به دلیل برخی علل دیگر دچار افسردگی شده باشند.
محققان دانشگاه سیدنی خطر ژنتیکی شرایطی به جز افسردگی را به چند دلیل بررسی کردند. نخست آن که واریانت‌های ژنتیکی مرتبط با افسردگی با افسردگی مرتبط با سایر اختلالات روانی همپوشانی دارند. نکته دوم آن که دو فرد مبتلا به افسردگی ممکن است واریانت ژنتیکی کاملا متفاوتی داشته باشند. بنابراین، محققان قصد داشتند شبکه گسترده‌ای برای بررسی طیف وسیع تری از واریانت‌های ژؤنتیکی مرتبط با اختلالات روانی ایجاد کنند.
اگر تقسیم بندی افسردگی به دو دسته واکنشی و درون زاد معتبر باشد انتظار می‌رود افرادی که مولفه ژنتیکی کم تری در افسردگی خود دارند (گروه واکنشی) رویدادهای استرس زای زندگی را گزارش کنند. هم چنین انتظار می‌رود افرادی که دارای مولفه ژنتیکی بالاتری هستند (گروه درون زاد) رویدادهای استرس زای کم تری را گزارش کنند.
با این وجود، پس از مطالعه بیش از ۱۴ هزار فرد مبتلا به افسردگی نتیجه کاملا برعکس آن چه انتظار می‌رفت حاصل شد. محققان دریافتند افرادی که در معرض خطر ژنتیکی بالاتری برای افسردگی، اضطراب، اختلال کم توجهی – بیش فعالی یا اسکیزوفرنی قرار دارند می‌گویند که در معرض استرس‌های بیش تری قرار گرفته اند. مواجهه با حمله از طریق سلاح، تجاوز جنسی، سانح رانندگی مشکلات حقوقی و مالی و سوء استفاده و مورد بی توجهی قرار گرفتن در دوران کودکی در افرادی که خطر ژنتیکی بالاتری برای افسردگی، اضطراب، اختلال کم توجهی – بیش فعالی یا اسکیزوفرنی داشتند شایع‌تر بود.
ژن‌ها چگونه نقش ایفا می‌کنند؟خطر ژنتیکی اختلالات روانی حساسیت افراد را نسبت به محیط تغییر می‌دهد. دو نفر را تصور کنید یکی با خطر ژنتیکی بالا برای افسردگی و دیگری با خطر ژنتیکی پایین برای افسردگی. آن دو نفر شغل شان را از دست می‌دهند. فرد آسیب پذیر از نظر ژنتیکی از دست دادن شغل را به عنوان تهدیدی برای ارزش خود و موقعیت اجتماعی اش تجربه می‌کند. احساس شرم و ناامیدی در او وجود دارد. او از ترس از دست دادن شغل دیگر نمی‌توانند خود را مجبور کنند به دنبال شغل دیگری باشد. برای فرد دیگر از دست دادن شغل کمتر با چنین احساسی همراه است. آن دو نفر یک رخداد را به گونه‌ای متفاوت درونی می‌کنند و آن را به شکلی متفاوت به یاد می‌آورند.
خطر ژنتیکی برای اختلالات روانی همچنین ممکن است باعث شود افراد در محیط‌هایی قرار بگیرند که اتفاقات بدی در آن رخ می‌دهد. برای مثال، خطر ژنتیکی بالاتر برای افسردگی ممکن است بر عزت نقس تاثیر بگذارد و فرد را بیشتر در معرض روابط ناکارآمد قرار دهد که سپس تبدیل به روابطی بد خواهند شد.
مطالعه محققان برای افسردگی چه معنایی دارد؟نخست آن که نتیجه مطالعه تایید می‌کند که ژن‌ها و محیط مستقل نیستند. ژن‌ها بر محیط‌هایی که در نهایت در آن زندگی می‌کنیم و بر رخداد‌های پس از آن تاثیر می‌گذارند. ژن‌ها هم چنین بر نحوه واکنش ما به آن رویداد‌ها تاثیر می‌گذارند.
دوم آن که نتیجه مطالعه محققان استرالیایی از تمایز بین افسردگی واکنشی و درون زاد پشتیبانی نمی‌کند. ژن‌ها و محیط‌ها تعامل پیچیده‌ای دارند. در اکثر موارد افسردگی ترکیبی از ژنتیک، بیولوژی و عوامل استرس زا است.
سوم آن که افراد مبتلا به افسردگی که مولفه ژنتیکی قوی تری در افسردگی خود دارند گزارش می‌دهند که زندگی شان با عوامل استرس زای جدی تری نشانه گذاری شده است. بنابراین، از نظر بالینی افرادی که آسیب پذیری ژنتیکی بالاتری دارند ممکن است از یادگیری تکنیک‌های خاص برای مدیریت استرس خود بهره‌مند شوند. این ممکن است به برخی از افراد کمک کند تا در وهله نخست احتمال ابتلا به افسردگی را کاهش دهند. هم چنین، ممکن است به برخی از افراد مبتلا به افسردگی کمک کند تا مواجهه مداوم خود را با عوامل استرس زا را کاهش دهند.
اختلال کم توجهی – بیش فعالی یک اختلال عصبی رشدی است که با اختلال عملکرد اجرایی و علائمی همچون نقص در توجه و تمرکز، بی احتیاطی، بیش فعالی و تکانشگری که فراگیر، مخرب و در عین حال برای سن فرد غیرطبیعی هستند مشخص می‌شود.
*روان رنجوری یا روان آزرده گرایی یک تمایل طولانی مدت به یک حالت عاطفی منفی یا اضطراب است. روان رنجوری یک بیماری نیست بلکه یک ویژگی شخصیتی است. افراد مبتلا به روان رنجوری تمایل بیشتری به افسردگی دارند و بیشتر از دیگران احساس گناه، حسادت، عصبانیت و اضطراب می‌کنند.
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش مییابد